بازنمایی خلاء در داستان کوتاه کردی: خوانش روانکاوانۀ آثاری از شیرزاد حسن، عطا نهایی و محمد رمضانی

بازنمایی خلاء در داستان کوتاه کردی: خوانش روانکاوانۀ آثاری از شیرزاد حسن، عطا نهایی و محمد رمضانی

بختیار سجادی (دانشیار زبان و ادبیات انگلیسی، پژوهشگر پاره‌وقت پژوهشکدۀ کردستان‌شناسی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران)

تورج خسروی (کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران)

چکیده

تحلیل خلاء و بررسی تاثیرات و عواقب آن در سوبژکتیویته می‌تواند گامی اساسی در جهت واکاوی بهتر ناخودآگاه سوژه قلمداد شود و آن دسته از میل، خواست و کمبودهایی را که در ناخودآگاه سوژه جا خوش کرده‌اند، نمایان سازد. پژوهش پیش‌رو تلاش می‌کند از منظر آرای لاکان و رویکرد روانکاوانه، سه داستان کوتاه کردی را بررسی کند و با توجه به موقعیت، زندگی، ذهنیت و پیش‌زمینۀ سوژه کردی، انواح خلاء بازنمایی‌شده در این آثار را مورد بررسی قرار دهد. این آثار عبارتند از: «لوزان» اثر شیرزاد حسن، «من .. تو را .. دوست .. دارم» نوشتۀ عطا نهایی و «عینک و سمعک» اثر محمد رمضانی. این سه اثر تلاش کرده‌اند سه گونۀ متفاوت خلاء را در سوبژکتیویته کردی مورد بازنمایی قرار دهند که شامل خلاء هویت ملی، خلاء عشق آزادانه و خلاء ذهنیت مدرن می‌شوند. وضعیت موجود در ناخودآگاه شخصیت‌ها، باعث اختلال و عدم تعادل شده است و این حالات ذهنی، خود را در زبان آثار نمایان می‌کند.

واژگان کلیدی: داستان کوتاه کردی؛ سوبژکتیویته؛ خلاء؛ ناخودآگاه ساختارمند؛ ابژه پتی a.

 هر نوع بازنشر این متن با ذکر منبع «سایت خانه کتاب کردی” مجاز است.