خانە کتاب كُردی
کودک رها شده در خانواده کتابخوان نمی‌شود
کلر ژوبرت، نویسنده کودک در نشست ترومای ادبیات، همراهی والدین با فرزندان را اصل مهم برای کتابخوان شدن آن‌ها دانست و گفت: باید همراه بچه‌ها بود و کمتر کودکی است که همراهش بوده باشند و از کتاب دور افتاده باشد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در فارس، نشست «ترومای ادبیات» با حضور
کلر ژوبرت، نویسنده فرانسوی حوزه کودک، شامگاه سه‌شنبه(۲۶ مهرماه) به میزبانی تالار حافظ اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس برگزار شد.
ژوبرت با اشاره به ریشه‌های خانوادگی خود گفت: در خانواده‌ای مسیحی و روشنفکر، زاده شدم که هرچه بزرگ‌تر می‌شدم، گفتمان مسیحیت کمتر مرا قانع می‌کرد بنابراین برای یافتن حقیقت، راه خویش را در خواندن و کندوکاوهای پژوهشی دیدم. دانشجو بودم که پیروزی انقلاب در ایران رخ داد؛ از آن پس با شرکت در نشست‌های دانشجویان ایرانی و خواندن کتاب‌هایی درزمینه اسلام از کسانی چون هانری کُربَن یا شهید مطهری و شهید دستغیب به سوی اسلام گرایش یافتم.
به گفته این نویسنده، اسلام دگرگونی دین نبود؛ تکامل دینی بود؛ به گونه‌ای که اگر مسیحی هم می‌ماندم پاسخ ابهامات خود را از اسلام گرفته بودم. این بود که به ایران آمدم و شیعه شدم. از کودکی دوست داشتم بنویسم و زیاد کتاب می‌خواندم؛ با این همه گمان می‌کردم که نویسندگی کار من نیست. پس از مادر شدن به سوی نویسندگی رفتم.
وی ادامه داد: در فرانسه، دسترسی و سخت‌گیری کتابخانه‌ها کمتر است و بچه‌ها به سادگی می‌توانستند به کتاب دسترسی داشته باشند. بسیاری از والدین گمان می‌کنند پس از اینکه کودک، سواد خواندن و نوشتن را فراگرفت، دیگر نیاز به همراهی برای کتابخوان شدن ندارد؛ در‌حالی‌که پدر و مادرها نباید فرزندان خود را رها کنند و بایستی آنان را به سوی کتاب راهنمایی کنند. باید همراه بچه‌ها بود و کمتر کودکی است که همراهش بوده باشند و از کتاب دور افتاده باشد.
این باتوی فرانسوی، اضافه کرد: به‌‌دلیل دغدغه‌هایی که داشتم از داستان‌های دینی آغاز کردم و سپس به سوی مهارت‌های زندگی رفتم. معرفی نادرست دین به کودکان، زمینه دین‌گریزی می‌شود؛ بنابراین با دیدن این معرفی نادرست دین به کودکان، با وجود اینکه از داستان‌های دینی دور شده بودم، دوباره به سوی آن برگشتم. عبادت می‌تواند هر کار خیری برای دیگران باشد. مهربانی کردن، خودش یک عبادت است؛ کتابی را در این زمینه نوشتم. داستان‌هایی که شاید رنگ و بوی دینی نداشته باشند اما اگر ژرف به آن بنگریم ریشه‌ای دینی دارند.
نیازمند آن هستم که در ادبیات کودک بیاموزم
ژوبرت ادامه داد: کودکان برای من مهم بودند بنابراین دوست ندارم ادبیات کودک را کنار بگذارم و هنوز نیازمند آن هستم که در ادبیات کودک بیاموزم. در انتخاب موضوع، بیشتر به نیازمندی کودکان نگاه می‌کنم؛ به این شیوه که کودکان را با ژرف‌اندیشی می‌نگرم و از سوی دیگر با روانشناسان کودک گفت‌وگو می‌کنم.
وی افزود: فضای مجازی، امروزه بستری را برای شناخت ساده‌تر، بیشتر و بهتر از پیرامون می‌دهد. دفترچه ایده و خاطره‌نویسی به نویسنده کمک می‌کند تا بتواند عمق نگاه و ایده‌هایی که از دیدن پیرامون به اندیشگاهش می‌آید برای نوشتارهای آینده‌اش، ماندگار کند. گاه جمله اول داستان می‌تواند شما را راهنمایی کنند. دیدگاه افراد تمسخر‌کننده درباره نوشته‌های‌تان را جویا شوید؛ همچنین چندبارخوانی نوشته، شما را در نوشتن بهتر یاری می‌رساند. نویسندگی حرفه‌ای را از نشست‌های نقد آغاز کردم؛ هنگامی که داستان‌هایم را نقد و بررسی می‌کردند.
به گزارش ایبنا؛ در پایان این رویداد، حمیدرضا قانعی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس تلاش‌های این نویسنده پر تلاش کودک و نوجوان را پاس داشت.
گزارشگر: محمدحسین نیکوپور
