ماڵی کتێبی کوردی
کتاب زیبایی‌شناسی زبان، در باب رسالات داستانی- فلسفی سهروردی با طراحی جلد استاد هادی ضیاء‌الدینی منتشر شد
این کتاب بە قلم محمد رحیمیان در باب زیبایی شناسی زبان روایی سهروردی از منظر ویتگنشتاین اول و دوم، بە رشتە تحریر درآمدە است.
رسالات داستانی سهروردی، از جملە متونی هستند کە علاوە بر وجە فکری و فلسفی، از جنبەهای ادبی(زیباشناختی) و رمزی نیز برخوردارند. بە عبارتی دیگر کاربرد زبان در این آثار با سنت مرسوم زبان استدلال و برهان فلسفی متفاوت است. بە نظر می‌رسد امروزە با در اختیار داشتن نظریەهای فلسفە تحلیلی و از جملە دیدگاەهای زبانی- فلسفی ویتگنشتاین، می‌توان تحلیلی متمایز و تازە از متون رمزی سهروردی بە مثابە امری زبانی ارائە داد. بر این اساس بە نظر می‌رسد برهان قاطع سهروردی در رسالات و در صورتبندی عوالم سەگانە، جهان‌شناسی سلسلەمراتبی و روش اشراقی، گزارش زبانی این عوالم است نە تحلیل ذهنی آن‌ها.
اگر آثار داستانی سهروردی را بە عنوان یک متن، فعالیت و امری زبانی در شمار آوریم، پرسش‌هایی از این دست پیش نهادە می‌شوند:
تجارب بیان‌شدە در رسالات رمزی اصولا در ذهن صورت بستە‌اند یا در زبان؟ چنانچە این تجارب شهودی امری صرفا ذهنی تلقی شوند آیا زبان تنها عامل انتقال و ثبت این عوالم است؟ آیا بدون زبان، می‌توان صرفا در ذهن بە اشراق عوالم و تجربە شهودی آن‌ها مبادرت ورزید؟ آیا تجربە شهودی حقایق در غیاب زبان امکان پذیر است؟ چرا زبان شاعرانە و رمزی در این موارد اجتناب‌ناپذیر است؟ و …؟
